Mendiburu, Lehenburu, Bidegain, Ramon, Karmela
LEHENBURU
Andikan oiuak nik ditut aditu.
Bainan zer zaizue zueri gertatu?
MENDIBURU
Baratze xokoan, Jauna balin bada,
Suge ohatze bat; beraz errana da
Eginbide dela zuek ernetzea,
Ez arat gateko; edo garbitzea,
Sugeen arraza.
LEHENBURU
Ori egia duk.
Bainan baratzeak oso garbi dituk.
MENDIBURU
Ohoiñek etxean sartu nai badute,
Zuri erratea nai duzu; nik uste.
LEHENBURU
Bainan zer daasak, ire sugeekin.
Zoin ditut ekiek? zer nai ditek egin.
MENDIBURU
Sugeen azia etxean duzue.
Bizi balin bada laster hill zazue.
LEHENBURU
Ohoin eta sugez burua betea
Ezin duk errexa ire entzutea.
MENDIBURU
Jauna!
BIDEGAIN
Lehenburu! ez konturik egin,
Orren erraneri? gaizkiz ai da berdin?
MENDIBURU (Ramon irakustean)
Egia nik diot. Or duzu sugea,
Araneder tzarrak izan du semea.
RAMON (Lehenbururi belaunikaturik)
Barka zuk nazazu, zeren ez nakien
Unat etortzean, noren aurra nintzen.
Dakidan geroztik, ez nintake egon
Leial, etxe untan, banoa!
KARMELA
Ez Ramon!
Zaude!
RAMON
Araneder! zurekin Karmela!
Oxala zuretzat ixuriz odola
Ill banintz mendian. (Aparte) Jauna zuk nai duzu.
Zure gutizia oso bete zazu.
LEHENBURU
Zaude Ramon, emen; aitaren gaizkiak,
Berdin zuk egiñez dire garbituak.
RAMON (otoitzean)
Jaungoikoa barka, zeruan aitari;
Berdin zuk dakizu arimaren berri.
Adios Karmela! Adios maitea.
Nere bihotzaren, hiltzeko galtea.
Zutaz, mundu untan pozik bizi nintzen,
Zutaz auhenetan, oraintxet naiz hillen.
(Ramon ateratzen da, Bidegain ere).